Mitoloxía galega

Presentámosvos o noso último proxecto: A mitoloxía galega. Un proxecto no que fantasía foi a principal protagonista.

Todo comezou a partir dun conto:

Os troles e as trolesas, son seres desaliñados con moi poucos modais. Pero ademáis diso, cabe destacar que a pillería non é algo que os caracterice, algo que podemos comprobar neste conto.

Grazas a esta lectura, cada un de nós, diseñou ao seu propio trol ou trolesa:

O avoíño Rancañán propúxonos un xogo para coñecer a algúns dos seus amigos do bosque: as fadas.

A través dunhas pistas, tíñamos que ir buscando en que parte do cole estaban agochadas. Ahí vai un exemplo:

O avoíño contounos un montón de cousas sobre elas e nós rexistramos todos os datos:

Pero o máis asombroso foi saber que si conseguíamos polvo de fada auténtico e o esparcíamos por riba das fotos...unha fada en persoa podería aparecer na nosa clase. E sin saber aínda como, atopamos un cofre con....

Polvo de fada!

Fixemos o que nos dixo o avoíño e isto foi o que pasou ao día seguinte:

As fadas cando están diante das persoas, petrifícanse porque é a forma que teñen para protexer os seus poderes. Con ela, traía unha nota na que nos contaba que se chamaba Natura, a fada dos paxariños e que nos traía dous niños para decorar o noso hortiño.

Ao día seguinte...nin rastro de Natura. Sin embargo, o cofre máxico volveu a aparecer, esta vez cheo de estreliñas, pero que podíamos facer?

 Variñas máxicas!

 A aventura continuou e a nosa seguinte parada foron os trasnos.

É moi dificil ver a un trasno, xa que son moi rápidos, pero si algunha vez oídes o son dun cascabel, estade seguros de que algún anda cerca. 

E de súpeto o cofre máxico volveo a aparecer, esta vez cargado de cascabeles cunha nota que decía:

"Este cascabel na mochila amarrarás e boa sorte por sempre ti terás"

Agora tod@s levamos un na nosa mochila e a verdade é...que nos vai moi ben!

Outro dos seres fantásticos sobre os que investigamos foron os unicornios. Conta a lenda que os unicornios aparecen as noites de lúa chea, xa que é a forma de encher os seus cornos de maxia. Atopalos é sumamente complicado, xa que son super silenciosos, pero si tes a sorte de facelo, concederache un desexo!

E como son as casualidades que unha das nosas compañeiras tiña un na mochila.

A nosa investigación continuou polas sereas e os tritóns:

O que máis nos chama a atención son as súas espectaculares colas cheas de escamas brillantes. Pero onde recaen os seus poderes é na súa voz! Así que abre ben as túas orellas cada vez que estes preto do mar, porque a unha serea ou a un tritón, ti poderás escoitar.

Estamos seguros de que a esta, xa a coñecedes:

Adentrámonos nos bosques galegos en busca dalgunha fermosa fervenza, pois alí camuflada, entre as súas augas, habitan as mouras peiteando os seus longos cabelos, agardando para darche moi bos consellos.

A última das nosas investigacións levounos a coñecer ao mellor amigo do avoíño Rancañán: Panoramix o druida.

Os druidas, saben facer apócemas de todo tipo, teñen remedios para tódolos males e quíxonos amosar un relacionado co San Xoán, pero antes foi preciso coñecer un pouquiño máis da historia deste festexo, aquí podedes velo:

E agora si, a apócema! Disque si as meigas queres espantar estas herbas no monte tes que buscar e con elas un brebaxe para lavar a cara, elaborar.

Nós con todas elas, fixemos un libriño: 

E despois....mans a apócema!

Con este proxecto, pechamos o curso escolar!

Agardamos que o traballo realizado vos guste tanto como a nós!!

Apertas!